In natura

Vanmorgen las ik in de krant dat minister Schultz van Haegen de A27 bij Utrecht wil verbreden naar twee keer zeven rijstroken. En dat daarvoor een stuk van een 200 jaar oud bos (Amelisweerd) moet verdwijnen. Mijn gebakken ei viel toen verkeerd. Ik werd er eigenlijk misselijk van. Niet van het ei.

Kom op nou, denk je dat dat zin heeft? Leg er anders twaalf aan, of asfalteer gewoon meteen heel Nederland. Want als die zeven rijstroken ook weer vol lopen, moet je toch weer wat anders. Kun je niet beter nadenken over een alternatief? Want dit is water naar de zee dragen, ten koste van de natuur. Laten we nu eens niet het economisch belang voorrang geven. Geld is echt niet alles.

Dat dacht ik dus vanochtend: Geld is niet alles. En toen dacht ik aan mijn eigen blog. Over geld verdienen.
Daarom vandaag, ondanks dat ik houd van geld maken, ondanks dat ik vind dat geld leuk is, dat je er heel veel goeds mee kunt doen en dat het je kan helpen je potentieel te gebruiken, een tip over verdienen in natura.

Zo heb ik een afspraak met de eigenaars van een restaurant dat ik in ruil voor een etentje, hun wisselende menukaart steeds vertaal naar het Engels en het Frans. (Zeker als ik de Franse vertaling maak, heb ik écht het gevoel dat ik een etentje verdiend heb...)

Maar je zou natuurlijk veel meer kunnen verzinnen. Ruilen op basis van je kwaliteiten. Helpen in een winkel tegen korting op je aankopen. De kapster die bij je in de straat woont een taart geven in ruil voor een knipbeurt. Nou ja, teveel om op te noemen eigenlijk. Dus hier laat ik het bij.

Overigens zijn er ook ruilsites te vinden waarop je je diensten/kwaliteiten kunt aanbieden en en er andermans diensten/kwaliteiten voor terug kunt krijgen. Zo is er het bekende Noppes voor Amsterdammers. Voor ruilhandelgenootschappen elders verwijs ik je naar ruilen.startpagina.nl, daarop vind je ondermeer links naar lokale LETS (Lokaal Economisch Transactie Systeem).

Wie wil er in ruil voor een etentje komen helpen met het stuken van de badkamer?