Friday, December 17, 2010

Paracommercie op stokjes

Om te beginnen vandaag een reactie die ik kreeg op mijn stukje van gisteren, over het organiseren van een feestje voor lonely souls en andere geïnteresseerden:
"Goed idee maar zoek goed uit of dit paracommerciële activiteiten zijn anders heb je zo de BEM in je nek. Volgens mij mag het wel indien dit individuele activiteiten zijn maar je moet er volgens mij ook een vergunning voor aanvragen. Eerst uitzoeken dus."

Hierbij dan de definitie van paracommercieel (want ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ík moest hem opzoeken...): Een vorm van oneerlijke concurrentie door instellingen die buiten hun doelstelling om horeca- en recreatieve diensten verlenen aan publiek (bron
Nu beschouw mezelf niet als een instelling en ik blijf bij mijn doelstelling (geld maken) maar ik denk dat het zeker de moeite waard is om hier eens wat zoekwerk in te verrichten. Mijn instelling is toch zeker dat ik geen gezeik wil, zeker niet met instanties en instellingen.

En als je meer informatie wilt over de instantie die je dus 'in je nek kunt krijgen' als je toch paracommercieel bezig bent of vreest dat te willen worden, kun je hier kijken: BEM.

Goed, dan nu verder om zonder angst, zonder beven en met goede moed geld te verdienen...

Ik had beloofd deze week te schrijven over geldmaakideeën rondom kerst. Ik wil het iets uitbreiden tot 'feestdagen', waarmee ik gewoon in mijn eigen straatje praat. Aangezien een verjaardag ook een feestdag is en mijn verjaardag altijd een week voor kerst is... Maar eigenlijk kan het idee net zo goed rondom een andere feestdag of een feestdagloze periode worden uitgevoerd. Waarschijnlijk is het wonen in een flat belangrijker in dit verhaal.

Pff, nogal een inleiding...waar het om gaat is dat ik mensen heb uitgenodigd voor mijn verjaardag en dat ik het altijd gezellig vind als iedereen blijft eten. Maar ik weet dus totaal niet hoeveel mensen er komen en hoeveel van die mensen dan ook blijven eten. Daarnaast is het weer een belangrijke factor. Vorig jaar was mijn verjaarscadeau dat er een weeralarm was afgekondigd en dat iedereen met klem werd verzocht thuis te blijven... Ik heb tot halverwege februari spaghetti gegeten :-).
Dit jaar heb ik saté gemaakt. Maar ik ben voorbereid! Ik heb de kilo's kipfilet in stukjes gesneden en gemarineerd en een dag later aan stokjes geregen. En het maakt me niet uit al blijft er niemand eten (het KNMI belooft weinig goeds voor mijn verjaardag) want ik heb netjes éénpersoonsporties ingevroren. Ik heb de satéstokjes per drie stuks in een diepvrieszakje gedaan en in de diepvries gelegd. Ik heb ook satésaus gemaakt en deze netjes in kleine zakjes ingevroren.

De dag na mijn verjaardag hang ik een briefje op in de portiek beneden dat ik saté verkoop. Met of zonder saus en met of zonder nasi... Ik gok dat ik sowieso wel wat te verkopen heb want al zou wel iedereen komen, dan nog heb ik over.

Huisgemaakte saté, dat moet ik toch zo kwijt kunnen in een flat met vijf verdiepingen?
Dan heb ik mooi mijn verjaardag met winst kunnen vieren :-).

No comments:

Post a Comment